گمشده من نه از آسمان آمد و نه سواربر اسب سپید بالدار بود...او از کودکی با من بود.
او که باور عشقش مرهمی است بر زخمهای دلم....
در آخرین روز خداحافظی ام بر برگی از خاطراتم مینگارم:
عشق برایم یک عادت بود،یک حاجت بود که من از معبودم گرفتم و به محبوبم هدیه کردم.