سرآمد عاشقی...

چقدر سخته تو چشای کسی که تمام عشقت رو ازت دزدید  و به جاش یه زخم همیشگی رو قلبت هدیه داد زل بزنی و به جای اینکه لبریز کینه و نفرت بشی ، حس کنی که هنوز هم دوسش داری....

چقدر سخته دلت بخواد سرت رو باز به دیواری تکیه بدی که یه بار زیر آوار غرورش همه وجودت له شد....

چقدر سخته توی خیالت ساعتها باهاش حرف بزنی ، اما وقتی دیدیش هیچ چیزی جز سلام نتونی بگی...

چقدر سخته وقتی پشتت بهشه ،دونه های اشک گونه هات و خیس کنه ،اما مجبوری بخندی تا نفهمه که هنوز هم دوسش داری...

چقدر سخته گل آرزوهات رو تو ی باغ دیگری ببینی و هزار بار توی خودت بشکنی و اونوقت آروم زیر لب بگی : گل من ، باغچه نو مبارک.....

 

ورد زبون همه اینه که صدای من نفرتیه «اما واسه عزیز دل سرآمد عاشقیه..

میخوام بگم دوست دارم ،اما میگم برو بی خیال ،میخوام بگم برو بمیـر بیخیال این عشق محال

هر چی گله برای تو  هدیه کنم  ای نازنین ، میشم  مثه یه مرغکی تو دست تو بازم اسیر

میون ما هر چی بوده تموم شده ای نازنین ، میخوام  بگم  برو بمیر از دست تو  شدم اسیر 

 برو برو که مثه تو زیاده توی دنیا واسم برو برو ولی بدون که تا ابد جایی نداری تو دلم...

 دوباره نمی خوام چشای خیسم و کسی ببینه ،

 یه عمره حال و روز من همینه کسی به پای  گریه هام نمیشینه .

بازهم  دلم گرفت و گریه کردم ، بازم به گریه هام میخندن .

بازهم  صدای گریمو شنیدن ،  همه به گریه هام میخندن .

دوباره یه گـوشـــه میشینم و واسه دلم میخونم ، هنوز تو حسرت یه همزبـونم ولی نمیشه و اینو میدونم

دوباره نمی خوام چشای خیسم و کسی ببینــه یه عمره حال و روز من همینــه کسی به پای  گریه هام نمیشینه .

بازم دوباره دلم گرفته ، دوباره شعرام بوی غم گرفته.

کسی نفهمید غمم چی بوده ، دلیل یک عمر ماتمم چی بوده...

 

یه شب از همین شبا که غم میاد سراغت ،

 یه شب از همون شبا که هیشکی نیست به یادت ،

توی خلوت یه خواب تو رو  دیدم دوباره ، شب غمگینه سیاهم شد پر از ستاره ...

تو تماشای نگات تو خندههات میدیدم ، که دیگه قفل دلت شکسته شد شنیدم ...

گفتی تو هجوم سایه ها کنارم میمونی ، قایق عشقمونو تا ته دنیا میرونی ...

لونه ی خوابم خراب شد ، مرغ عشقم پر کشید ، دیگه هیچکس منو  حتی توی خوابشم ندید ...